De bouw moet aan de vrouw
Columns | Charles Groenhuijsen
Geplaatst: 15-06-2021
 In het Friese dorp waar ik opgroeide reed een doorsnee-aannemer in een Opel Rekord of Mercedes Diesel. Is dat nu erg veranderd? Opel heeft lang geleden het Rekord-model geschrapt. En de walmende Mercedessen zijn verdwenen of maakten plaats voor een schone diesel. Maar – gokje aan mijn kant – heel progressief is de autokeuze van aannemers nog steeds niet. Weinig Tesla’s. Weinig auto’s ook in de categorie klein & klimaatneutraal. Toch?
Gek eigenlijk dat een sector die bouwt voor de toekomst zo zwaar leunt op het verleden…
De bouw heeft nooit voorop gelopen als het om innovatie gaat. En als de voortekenen niet bedriegen verandert daar voorlopig ook weinig aan. Natuurlijk is er meer aandacht voor duurzaam bouwen, maar een echte omslag? Mwah…
Zou het anders zijn als er meer vrouwen aan de top komen? Krijg je dan een andere, minder macho-gerichte stijl van leidinggegeven? In veel sectoren (onderwijs, zorg, rechterlijke macht, nonprofits) is de omslag er al; meer vrouwen dan mannen. Ik werk zelf al een jaartje of 45 in de media en zie ook daar grote veranderingen. Véél vrouwelijke leidinggevenden.
Ook grote bedrijven als DSM, PostNL, NS, WoltersKluwer en Shell-Nederland hebben nu een vrouw als CEO. Of neem CFO’s. Van oudsher heel erg een mannenbaan. Nu hebben Ahold, ASR-bank, DSM, en Royal Dutch Shell vrouwen als financiële leidinggevende. Er zijn internationaal zelfs meer vrouwelijke CFO’s dan CEO’s. Dat was tien, twintig jaar geleden ondenkbaar.
Van de Fortune500 ondernemingen hebben er 37 een vrouw aan het roer.
Is dat bedroevend weinig? Ja. Is er gestage vooruitgang? Ja: 20 jaar geleden waren het er geen 37 maar slechts 2!
En de bouw…? Ik citeer Cobouw: 'Vrouwen die de scepter zwaaien in de bouw? Bij de 50 grootste Nederlandse bouwbedrijven staat de teller anno 2021 nog altijd op nul. Niet vreemd: oude alfa mannen kiezen al jaren mannen als opvolger'.
Marjet Rutten is de schrijfster van het boek 'Van Yap Yum naar Dim Sum' (bedenk zelf een uitleg van de titel) over de bouw in 2025. Ze schreef het boek in 2010: Nu zegt ze over vrouwen in de bouw: 'Lange tijd was de heersende opvatting dat je een grijze man moest zijn wilde je genoeg aanzien voor een hoge managementfunctie hebben. Vijftigers en zestigers die veelal nu de scepter zwaaien zijn opgegroeid met uitsluitend mannelijke leiders. In de jaren ’60 werden vrouwen vaak ontslagen als ze zwanger waren of gingen trouwen.'
Zijn er te weinig capabele topvrouwen? Marjet Rutten gelooft er niks van: 'Ze zijn er inmiddels echt wel, misschien op een paar (fysiek zware) functies na. Of het nou bewust of onbewust gaat, bouwbedrijven zijn niet écht op zoek naar vrouwen in topposities. Familiebedrijven lijken betere kansen te bieden aan vrouwen. Daar is er de natuurlijke opvolging binnen de familie. Maar om grote aantallen gaat het niet. De eregalerij van succesvolle vrouwen is nog dun bevolkt.
Dan de cruciale vraag: moet je verbetering wettelijk afdwingen zoals al gebeurt in België, Duitsland, Frankrijk, Italië, Noorwegen en IJsland? In die landen werkt het: het aantal topvrouwen stijgt gestaag. In Nederland polderen we moeizaam voort. Zo’n verplichtende wet (met een “ingroeiquotum”…) is wél in de maak.
Dan moet zelfs de bouw aan de vrouw. Wen er maar aan!
Charles Groenhuijsen
www.chgroenhuijsen.com
Overig Columns
|