Jaloers op de bouw
Columns | Door Charles Groenhuijsen
Geplaatst: 09-04-2020
 Stel je hebt een duikschool of strandhotel op Bali. Of je organiseert survivaltochten in Patagonië en Nepal. Je neemt toeristen mee op safari in Kenia of Botswana. Dan zou ik me als ondernemer gróte zorgen maken. Komen al die toeristen ooit terug?
Ik blader door enkele tijdschriften waarop ik ben geabonneerd. Die zijn gedrukt vóór het Coronavirus Nederland binnensloop. In de magazines staan veel reisadvertenties. Ik zie een aanbieding een reizen naar New York (“de leukste plek om in de lente te bezoeken”). Oh, en een vijfdaagse excursiereis naar de Grand Prix van Barcelona. Enne,… wordt u blij van een vlieg- of busreis naar Italië?
Raar toch, die advertenties zijn een maand oud maar lijken wel pre-historisch; uit een voorbij tijdperk. Een wandelingetje naar de bakker op de hoek is nu qua reizen al een heuse traktatie. De aangeboden reizen zullen dus veelal leeg blijven. En niet alleen in de maanden dat we nog elke avond het TV-journaal geheel gevuld zien met Corona-nieuws.
Qua reizen is 2020 een verloren jaar. Wordt het echt anders als Corona op de voorpagina plaats maakt voor de oprukkende eikenprocessierups, de toekomst van vliegveld Lelystad of de knellende vraag “Wie is de mol?”. Stappen we dan wél weer in het vliegtuig naar Bali, Patagonië of Nepal? Of denken we – het virus van de twijfel woekert voort - bij onszelf: “Mmm, je weet maar nooit wat voor engs we daarginds inademen. Texel is ook leuk. Fijn, die frisse en schone zeewind…”.
Als ondernemer in verweg-bestemmingen of eigenaar van een vliegmaatschappij zou ik slecht slapen met een heel enge droom: “Later is al al lang begonnen en vroeger komt nooit meer terug”. Er zijn veel sectoren die blijvend schade ondervinden van de Corona-crisis: Denk behalve aan de reis- en toeristenindustrie aan, de autobranche (die nieuwe auto stellen we nu echt even uit), electronica (hoeveel TV’s gaan ze verkopen zonder EK Voetbal, Tour de France en Olympische Spelen?) en kledingbranche (voorjaarsseizoen is al naar de klote).
Dan kun je beter in een sector zitten waarvan u en ik weten: Daar zit ook in de toekomst nog volop muziek in. Na de dip van nu – en ja, de crisis is heftig en pijnlijk – breken er heus nieuwe tijden aan. Johan Cruijff zei het al: “Elk nadeel heeft zijn voordeel”. Het voordeel van de bouw? Een product waaraan niet mínder maar méér behoefte zal zijn. Meer dan ooit denken we straks met z’n allen aan ons lange termijnbelang. Waaraan besteed je je geld dan? Liever aan iets duurzaams dan aan zo’n pretreisje naar Bali, Patagonië of Nepal. Toch?
De bouw levert duurzaamheid in twee betekenissen: Het is per definitie een produkt voor de lange termijn. Én met alle moderne technieken kan en moet dat op een klimaatvriendelijke, duurzame manier. De consument wil na alle onzekerheid en angst liever zekerheid en stabiliteit. Stop je geld dus in stenen. Niet heel sexy, wel lekker safe!
We weten allemaal hoe krankzinnig de huizenmarkt was. Die sector zal nu wel even afkoelen, maar de onderliggende trend is ook helder: Een giga tekort aan betaalbare woningen. Dat biedt nu en straks prachtkansen voor nieuwbouw en renovatie. Na de Corona-dip komt de vraag van de markt snel terug.
De geschiedenis leert ook dat juist in een crisis de basis wordt gelegd voor veel innovaties en bijbehorende nieuwe businessmodellen. Dat zal nu niet anders zijn. Het Corona-virus verstikt even de economie, maar de creativiteit van ondernemers dooft nooit uit. En de bouwsector verkeert in een excellente uitgangspositie om daarvan in huizenbouw en zakelijke markt volop te profiteren.
Vraag je in een depri-momentje even af hoe ondernemers in die andere sectoren naar de bouw kijken. Met jaloezie, denk ik. Er is voor bouwers immers blijvende vraag en ruimte voor innovatie en creatief ondernemerschap.
Dat we de Corona-crisis nodig hadden om ons dat nog eens terdege te realiseren!
Charles Groenhuijsen
www.charlesgroenhuijsen.com
Overig Columns
|